Maraş merkezli sarsıntılarda en çok hasara uğrayan Hatay’da, binlerce bina yerle bir olurken yaklaşık 25 bin insan hayatını kaybetmişti. 11 vilayette büyük yıkıma sebep olan 6 Şubat sarsıntısına hasta oğlunun tedavisi için Akademi Hastanesi’nde yakalanan Mehmet Ali Şakiroğlu, zelzeleden 260 saat sonra canlı olarak çıkartılmıştı.
Hastanenin poliklinik kısmında sarsıntı durumunda yıkıma yakalanan Şakiroğlu, 260 saat boyunca hayat çabası vererek yaşama tutundu. Zelzelenin 260’ncı saatinde enkaz altından sağ kurtulmayı başaran Şakiroğlu, enkaz altında idrarını içerek ve bulduğu çiçeği yiyerek yaşama tutunan depremzede yaşadıklarını anlattı.
‘DIŞARIDAKİ SESLERİ DUYUYORDUM’
İHA’nın haberine nazaran Şakiroğlu, şunları aktardı: “Deprem sırasında hastanenin poliklinik tarafına yanlışsız koştum. Kendimi cama vurdum lakin kapı açılmadı. Sarsıntı durumunu aldım, ellerimi başımın üstüne koydum. Gözümü açtım ve her tarafın betonlarla kaplı hafriyatlar yığıldı. Dışarıdaki seslerin çabucak hemen hepsini duyabiliyorum. Üstümüzde betonla bayağı uzaklık olduğu için sesimizi duyuramıyordum.”
‘OPERATAR ‘BURADA AYAK VAR’ DEDİ
Enkaz altındayken canlı çiçek yiyerek ve kendi idrarını içerek beslendiğini lisana getiren Şakiroğlu, şöyle devam etti: “Ben sarsıntının 12’nci günü gece çıktım. Enkazın altında 2 gün daha dayanabilirdim. Enkazın altında elimle bir şeyler ararken canlı çiçek geldi. Çiçek plastik de olsa yiyecektim. Çiçekleri küçük kesimlere bölüp yiyordum, kendi idrarımla beslendim ve daima zaman daim yaptım. Ağzımda çiğneyip onun suyunu almaya çalışıyordum. Ağzım üst biçimde yatıyordum. Avucuma ne kadar idrarım gelirse o kadar ağzıma götürüyordum. Ömür çabası verdim, ümidimi Allah’tan kesmedim.
Sürekli buradan çıkmam lazım diyerek ümit ettim. Artık düşünüyorum, bu kadar acıya nasıl dayandım bilemiyorum. Bayağı bir sallantı oldu. Yanımdaki arkadaş zelzele oluyor dedi. Ben ayağımı salladım, üstteki operatör ‘burada ayak var’ diye bağırdı. Operatör ‘burada bir ayak var’ deyince dünyalar benim oldu. Gece dışarı çıktığımda yıldızları gördüm. Dışarı çıktığımda ağabeyimin numarasını birincisinde şaşırdım lakin sonrasında gerçek verdim. Enkaz altında çıkarken bende hiç çizik yoktu. Ailem 12 gün boyunca daima oradaydı. Onlar da ümidini kesip meskene gidecekleri vakit ben o vakit çıktım.
Eşi enkaz altındayken daima çıkacağını ümit eden Neclanur Şakiroğlu ise ” Etraftaki beşerler artık bitti deyip kendilerince planlar yapıyorlardı. Ben her vakit kocam beni bırakmaz dedim. Düşlerime giriyordu. Çocuğum o gece ‘baba gel baba gel’ deyip söyleniyordu. O anlar çok acı bir durum ve Allah bir daha bu türlü bir acı yaşatmasın” sözlerini kullandı.
(İHA)