ÇANAKKALE – Milyonlarca yılda oluşan doğal ömür alanı Kazdağları, Cengiz Holding’in taşeron firması olan Truva Bakır Madencilik’in Halilağa Bakır Madeni projesi için talan ediliyor.
30’a yakın endemik bitkisi, Kızılçamları, Göknarı, ayısı, tilkisi, karacası, kuş çeşitliliği ile büyük bir doğal hayat alanı olan, Homeros’un tabiriyle ‘Bin Pnarlı İda’, maden şirketlerinin dev makineleri tarafından yavaş yavaş yok ediliyor. 6 bin dönümlük ruhsat alanı ile 1 milyon ağacın kesileceğinin varsayım edildiği maden projesi, Bayramiç’in Hacıbekirler, ve Muratlar ile Çan’ın Halilağa köylerinin ortasında bulunuyor. Bu üç köyü direkt etkileyecek Cengiz Holding projesi ile bölgenin yalnızca yer üstü varlıkları değil, su kaynakları da maden şirketi için kullanılacak.
SU KAYNAKLARI VE ZİRAÎ ÜRETİM TEHLİKEDE
Madenin bulunduğu alandaki yeraltı suları, Ezine ve Çanakkale’nin Kumkale ovalarını besliyor. Madenin ayrıyeten su kullanacağı Kocabaş Çayı ise Çan ve Bayramiç’in 60’a yakın köyünün su muhtaçlığını karşılıyor.
Bölgede yapılan hayvancılıkla elde edilen süt eserleri, Ezine peyniri üzere bir markayı yaratırken, yeniden bölge; Bayramiç beyaz’ı, elması, şeftalisi, kirazı, zeytin ve zeytinyağı, domatesi ve biberi üzere marka eserlerin de merkezi pozisyonunda.
Maden faaliyetinin ziraî zenginliğe büyük bir darbe vuracağını belirten bilim insanları, 19 yıl süreceği açıklanan maden faaliyetinden elde edilecek 100 milyon dolarlık ekonomik yararı, bu bölgenin birkaç senede ziraî eserden kazanılacağını söz ediyorlar. Ortadaki fark, madenden elde edilecek kar tek bir şirketin kasasına girecekken ziraî faaliyet binlerce insanın geçinmesini sağlayacak.
Çanakkale ve Balıkesir vilayetlerini birbirine bağlayan Kazdağları, yalnızca Çanakkale’nin ve Bayramiç’in değil, bir ekosistem olarak çok daha büyük bir alanı kapsıyor. Bilim insanları, Kazdağları eteklerindeki Halilağa Bakır Madeni’nin, bu geniş alandaki ekosistemi ve yeraltı ile yerüstü kaynaklarını tümüyle tahrip edeceğini söylüyor.
‘MADENE VERECEK SUYUMUZ YOK’
Bölgede yaşayanlar ise madene karşı. Bir kısmının yerlerini satarak gelir elde ettiği, bir kısmının ise iş kapısı olarak gördüğü maden şirketi, büyük bir bölümün ise yansısını çekiyor. Halkın geniş bölümü, “Bizim suyumuz esasen bize yetmiyor. Madene verecek suyumuz yok. Madeni istemiyoruz” diyor.
Her gün alana giderek aksiyon yapan ve çalışmaları yavaşlatmaya çalışan köylüler bir yandan da Danıştay’daki davanın sonucunu bekliyor. Hepsinin dileği ise tıpkı: Sesimizi herkes duysun, tabiatın talan edilmemesi için buraya gelip bize takviye olsun.