Nivîseke ji bo agahdarî û spasiyê
Bi rastî rêveberiya dewleteke ku xwedanê angaşta demokratîkbûnê ye, divê tiştên wiha eletewş neke. Heke bi rastî hinek şik û gumanên xurt hebin jî, dikarin gazî wan kesan bikin û îfadeya wan bigirin.
Bi rastî rêveberiya dewleteke ku xwedanê angaşta demokratîkbûnê ye, divê tiştên wiha eletewş neke. Heke bi rastî hinek şik û gumanên xurt hebin jî, dikarin gazî wan kesan bikin û îfadeya wan bigirin.
Baş e ku min te naskir, baş e ku em leqaye hevûdin hatin di nav zikreşên por direj û kin, baş e ku me xwe ji ew ên ku navê “navend”ê lixwekirine dûr ketin, başe ku min berhemên te xwend…
Şayet kurd di perwerdeya zimanê zikmakî de hetanî dawiyê israr nekin û her wiha zimanê kurdî li herêmên kurdan nebe zimanê fermî; li sûk û bazarê nifşên pêşiya me yê beramberî xetereyeke mezin bimînin.
Îcar qala çareserî û demokrasiyê dikin. Xuya ye ku demokrasiya wan wekî “demokrasiya Romayê” ye; demokrasî bi cilde ji bo wan kesan e ku “bi tirkbûna xwe bextewar in”.